Tagarchief: Syntens Innovatiecentrum

Waar gebeurd sprookje van aannemer die 80 procent meer omzet realiseert met dezelfde mensen

Geplaatst op door

kesselaarIk bruis van energie, zelfs in tijden van crisis. En dat komt vooral door mensen als René Kesselaar van aannemersbedrijf Kesselaar & Zn die ik mag ontmoeten. Hij zet letterlijk zijn sector op z’n kop met zijn werkwijze. Een blog over een waar gebeurd sprookje…

Waar wekelijks collega-aannemers failliet worden verklaard, daar groeide het omzet van zijn bedrijf afgelopen jaar met 80 procent van 3,6 naar 7 miljoen euro. Onlangs werd hij tijdens de MKB Krachtcentrale van Syntens Innovatiecentrum met elf anderen gekroond tot slimste ondernemer van het jaar.
Praten met oprichter en directeur Rene Kesselaar is op zich al een sensatie. Hij heeft, zoals Ben Kuiken al treffend schreef op zijn site, alle kenmerken van een bouwvakker, groot, stevig, een ringetje door zijn linkeroor. Maar in een gesprekje dat ik met hem had, slaat hij voortdurend de spijker op z’n kop met zijn verklaringen waarom hij succesvol kan zijn in een sector die het zo moeilijk heeft.

Ik heb enkele oneliners met toelichting genoteerd van deze visionair. Ter lering en vermaak, maar vooral als bron van inspiratie!

1. Wij praten niet over geld, maar over resultaat.
Kosten bestaan voor 70% uit tijd en voor maar 30% uit materiaal. Bij het verwerven van een opdracht wordt vaak en vooral over geld gepraat. Praat over het resultaat. Door samen constant het proces te optimaliseren heeft onze bouwketen onder andere bereikt dat de renovatie van een mutatiewoning terug is gebracht van (gemiddeld) 25 werkdagen naar maximaal 10 werkdagen. Dat betekent: korte doorlooptijd, minder leegstand en huurderving.Dan bespaar je dus echt veel geld.

2. Meer aandacht voor regionaal ondernemerschap is pas echt duurzaam.
Ik vind het belachelijk dat een bedrijf uit de andere kant van Nederland voor een relatief kleine klus naar Alkmaar komt. Dat is korte termijn denken. Je moet ook oog hebben voor de werkgelegenheid. Op lange termijn heb je daar als samenleving veel meer aan.

3. Een betalingsregeling van 30 dagen moet weer normaal worden.
Een van de oorzaken van de vele faillissementen is dat met name de onder aannemers 60 tot 90 dagen op hun geld moeten wachten. Ik ga daar wat aan doen door van mijn opdrachtgevers te eisen dat ze mij binnen drie weken betalen, maar mij ook controleren dat ik mijn partners uiterlijk binnen vier weken heb betaald.

4. Ketensamenwerking is het product van de toekomst.
Ik denk dat er nog te veel ego’s rondlopen, zowel onder de opdrachtgevers als bij aannemers en onderaannemers. Partijen die gaan voor eenmalige winst, partijen die iets willen wat niet haalbaar is, of partijen die ja zeggen zonder rekening te houden met de werkvloer. Als een opdrachtgever mij iets vraagt wat niet haalbaar is, dan zeg ik nee. Waarom zou ik ja zeggen als ik weet dat de klus niet binnen de gestelde tijd geklaard kan worden? Dan zorg ik voor stress in de keten en daar wordt niemand beter van, vooral mijn mensen niet. Dat zouden meer managers moeten doen.

5. Achter elke hamer staat een mens
Bij het leeuwendeel van de bedrijven in de bouwsector staat de tijd stil. Deze traditionele ondernemingen sturen de werkvloer nog altijd direct aan van bovenaf en luisteren niet of nauwelijks naar het personeel. Het hoge percentage faalkosten in de bouw wordt niet voor niets voor een belangrijk deel toegeschreven aan een gebrek aan communicatie en lerend vermogen. Zelf heb ik geen opleiding genoten, maar een professor heeft mij gezegd dat niet meer te vertellen. Leren is niks meer dan wat je er zelf mee doet, leerde hij mij. Ik zeg nu dat ik levensopleiding geniet en nog steeds leer.
Wij komen uit de rugbywereld en daar is rang en stand niet belangrijk, maar het spel dat gespeeld moet worden. Deze werkwijze hebben we doorgetrokken naar het arbeidsproces. Voor ons is het dus vanzelfsprekend dat we intensief samenwerken, zowel met de onderaannemers als met leveranciers.

6. Wij maken van een concurrent een partner.
Vertrouwen krijg je schoorvoetend. Daarom moet je zelf eerst zelf openheid geven. Ik vertel altijd eerst wat ik niet goed doe en vraag hoe hij dat aanpakt? Uiteindelijk werk ik altijd met een gezamenlijke, open begroting. Door alles te benoemen en iedereen te geven wat hij nodig heeft, haal je de discussie over geld van tafel en werkt iedereen gewoon aan het eindresultaat. Ook de opdrachtgever krijgt inzicht in de begroting, en kan precies zien wie wat aan de klus verdient. Dat scheelt allemaal een hoop gedoe en levert vooral fors kortere doorlooptijden en minder faalkosten op. Resultaat bereik je door de waarde van weten. Met praten over geld kom je niet zo ver.
Het is toch bijzonder dat we met dezelfde groep mensen 80 procent meer omzet hebben gerealiseerd in 2012. Dat komt alleen door een andere vorm van denken en werken. Wanneer je je verantwoording kan loslaten, wordt bewustwording vanzelf deelbaar. Ik ben nota bene bij de afsluiting van het jaar vijf weken op vakantie gegaan en er is niets fout gegaan. Ik ben dus niet onmisbaar.

7. Wie geen keuze maakt, zal geen beslissingen nemen.
Wie een fout maakt, maakt de volgende keer een andere keuze. Ik laat mijn mensen daarom altijd nadenken en probeer ze zelf uit de cirkelgedachte te halen. En dan zie je dat de mensen tot heel veel in staat zijn.

In het onderstaande filmpje daag ik René Kesselaar (51) en zijn zoon Guido (23) uit wie de meeste tips kan geven.

Slim, maar vooral heerlijk werken (bij Syntens)

Geplaatst op door

Ter afsluiting van de week laat ik afgelopen werkdagen even op mij in werken. Ik constateer heel voldaan dat ik bij Syntens Innovatiecentrum de mooiste baan van mijn leven heb. En dan is het geen last maar een lust dat privé en zakelijke activiteiten door elkaar lopen.

Als je gewaardeerd voelt en je vindt dat je werk effect heeft, dan geeft dat veel energie. Daarnaast kan ik nog steeds nieuwe grenzen verleggen en mijn kennis vergroten. Graag neem ik u daarom als lezer van dit blog mee op mijn ontdekkingsreis in de afgelopen vijf werkdagen.

Slimste bedrijf van NL
De meeste tijd heb ik mij ingezet voor de organisatie van de verkiezing Slimste bedrijf van Nederland, die op dinsdag 27 november bekend wordt gemaakt op de MKB Krachtcentrale. Met beperkte middelen (0 euro) had ik mij ten doel gesteld sociale innovatie op de kaart te zetten aan de hand van twaalf inspirerende voorbeelden uit het MKB.

Met bellen en mailen kreeg ik eerst tal van autoriteiten zo ver voor mijn camera wat te vertellen over hun opvattingen over sociale innovatie. En daaruit blijkt dat sociale innovatie vele gezichten kent. Er zijn dan ook vele wegen die naar Rome leiden om het beste uit je mensen te krijgen, zo werd mij andermaal duidelijk.

Dat kan een inspirerende omgeving zijn, zelfsturende teams, maar ook een aannemer die letterlijk de bouw op z’n kop zet. Evenals maximale talentontwikkeling waarbij jongeren zelf franchisenemer kunnen worden van een verse patat-keten. En een organisatie van ruim 100 mensen blijkt zelfs te groeien en meer winst te maken met maar twee directeuren en een manager….

Stuk voor stuk zijn dit pronkstukken in de etalage voor sociale innovatie. Afgelopen weken heb ik twaalf vooraanstaande publicisten en bloggers op het gebied van sociale innovatie of een specifieke sector gevraagd of ze een finalist voor het Slimste Bedrijf van Nederland wilden adopteren.

Bijna iedereen heeft toegezegd en er inmiddels over hun favoriet geschreven. Van Glenn van der Burg (auteur van Boven het maaiveld), Herman Dummer (mede bedenker van Durf te Vragen), Ben Kuiken (nieuw organiseren), Syntens adviseur Caroline Rijnbeek tot portals als Innovatief Organiseren, het Nieuwe Werken, Bouwkennisblog en het vakblad De Zaak. Alle blogs zijn na te lezen op de site van MKB Krachtcentrale. Maar nog belangrijker ze zijn via twitter ook verder verspreid onder het motto Spread the word.

Tryout Energiegever
Tussendoor heb ik een meer dan goede relatie die de overstap van de overheid naar ondernemerschap maakt, uitgedaagd zijn diensten als energiegever eens te toetsen bij een groep relaties van mij. Was een prachtige tryout, waarin hij veel waardevol adviezen kreeg om zijn diensten nog scherper te krijgen. Maar ook het aanbod om met een van de aanwezige trainers samen te werken. En dat leverde iedereen al energie op.

MKB Innovatie Top 100
Ook deze week heb ik mij laten uitnodigen door een ondernemer die dit jaar een gooi wil doen naar een verkiezing in de MKB Innovatie Top 100. In een uur ben ik overspoeld met technische informatie. De ondernemer haalt meer dan 70 procent van zijn omzet uit export, maar zijn marges zijn gering en hij is zelf vooral meer ondernemer dan directeur. Mijn advies om zijn business nog eens door te lichten en te overwegen de dagelijkse leiding uit handen te geven, klonk hem als muziek in de oren. Wordt vervolgd dus.

E-plant

Ook was ik even in de aula van de Universiteit van Wageningen waar Marjolein Helder promoveerde op haar onderzoek op E-planten (slijkgras) die energie geven. Een fascinerende ontwikkeling, die helaas nog moeilijk te vercommercialiseren is.

Frismakers
Tot slot was ik deze week een dag te gast bij een expertmeeting van Frismakers, een netwerkclub van vooral innovatiemanagers van het groot bedrijf. Ik heb op het puntje van mijn stoel gezeten toen Sabine Oberhuber (samen met Thomas Rau partner van Turntoo) dieper inging op het business model van de circulaire economie, waarin duurzamer wordt geleefd en grondstoffen behouden blijven. Daarbij draait het vaak niet meer om bezit, maar om het recht op gebruik.

Een voorbeeld: Bosch en woningbouwcoöperatie Eigen Haard zijn overeengekomen dat een groep huurders in de sociale huursector geen wasmachine meer hoeven te kopen, maar voor tien euro per maand altijd schone was hebben. En dat is inclusief wasmiddel en energiekosten. Bosch zorgt voor energiezuinige apparatuur die minder CO2 uitstoot veroorzaken en de machines zijn zodanig gemaakt dat de grondstoffen van de apparatuur altijd hergebruikt kan worden.

Een ander voorbeeld is dat Philips met een fabriek in Dordrecht een contact is overeengekomen waarin de Nederlandse multinational geen lampen verkoopt, maar licht en energie. Vooral met een uitgekiend energieplan worden forse besparingen gerealiseerd.

De deelnemers, onder wie ik, realiseerden zich dat je permanent moet kijken of je van een product een service kan maken en welke ketenpartners daarbij betrokken kunnen worden. Denk daarom in oplossingen of diensten in plaats van producten.

Ik kan niet wachten tot de nieuwe week aanbreekt om er mee verder te gaan. Leve het werk als innovatiepromotor!

Mijn held is Ruud Koornstra!

Geplaatst op door

Wie heeft het beter dan zijn ouders? En wie denkt dat zijn kinderen het beter krijgen dan jij? Het is maar een van de vele vragen waarmee ondernemer/inspirator Ruud Koornstra mij regelmatig tot nadenken zet.
Want waar iedereen op de eerste vraag volmondig ja zegt, daar kom ik maar weinig mensen tegen die op de tweede vraag een positieve reactie geven… Het is dus tijd om na te denken over morgen.

Waar vroeger voetballers als Cas Janssens, Theo de Jong en Dries Boszhard mijn helden waren, daar is nu Ruud als ondernemer tegenwoordig mijn absolute held. Hij was ooit mede eigenaar van tv productiemaatschappij D&D (oa Lingo en Villa Felderhof) en werkt als mede oprichter van Tendris aan tal van duurzame initiatieven. Ook zet hij zich in als groene premier van het Kabinet van Vernieuwing dat ondernemers, maatschappelijke organisaties en burgers stimuleert te komen tot duurzame oplossingen.

Als (gekleurde) fan wil ik zijn organisatie die amper tien jaar bestaat, maar al mondiale betekenis heeft, voordragen als het slimste bedrijf van Nederland! Deze verkiezing maakt onderdeel uit van de jaarlijkse MKB krachtcentrale die Syntens Innovatiecentrum in het najaar weer organiseert. De jury kijkt daarbij vooral naar ondernemingen die toegevoegde waarde creëren door de kracht van de medewerkers maximaal te benutten.

Door Ruud Koornstra heb ik een kijkje mogen nemen achter de schermen van Tendris holding. Tendris Holding bestaat uit een conglomeraat van kleine werkmaatschappijen, vaak bestaand uit niet mee dan 25 extreem betrokken medewerkers. Zij werken zelfstandig en vooral in samenwerking met derden aan bijzondere initiatieven, variërend van toepassingen met LED verlichting met onder meer Ikea als klant, elektrische vervoerconcepten, de VisaGreencard, een creditcard die de CO2-uitstoot van aankopen compenseert en straks een mobiliteitspas om rijders van oa Athlon Car lease duurzamer en bewuster te laten reizen.

Volgens de Clean Tech Group behoort Lemnis Lighting, onderdeel van de Tendris Holding, tot de top 100 van meest duurzame bedrijven op deze wereld. En het bijzondere van de filosofie van Ruud Koornstra en zijn organisatie is niet het claimen en bewaken van patenten, maar het delen en vermenigvuldigen van de opgebouwde kennis.

Tal van politici, van minister Jan-Kees de Jager tot Bill Clinton lopen al weg met de ideeën en inspiratie van Ruud Koornstra, die om die reden ook een vaste column heeft in de zaterdagbijlage van de Telegraaf. Waar zelfs een MKB-ondernemer groot kan denken en handelen…. Heel slim dus!!

Leve de intrapreneur!

Geplaatst op door

Het eindejaarsreces heb ik vooral benut om bij te slapen. Zelfs op het gebied van social media leefde ik amper. Ik kom dus uit mijn winterslaap. Ik hoop dat de lezers (meer dan 7000 in 2011!) ook weer zijn bijgetankt want de komende jaren worden steeds uitdagender.

Met minder moeten we meer gaan doen, dat geldt voor onze tijd, financien, grondstoffen, maar ook voor onze talenten.

Vorige maand verzorgde ik twee optredens voor directies van goede doelen in Zeist en in een vol restaurant in Nijmegen tijdens Inspiration-shot (#ishot2) over mijn droombaan. De ca 80 aanwezigen mochten na afloop bepalen hoeveel ze de I-shot waard vonden, een nieuwe manier van waardebepaling. Met veel plezier heb ik toen (voor niks…) mijn verbintenis met Syntens Innovatiecentrum toegelicht, want ik vind dat ik nog steeds de mooiste baan heb.

En de reden is dat ik mag en kan doen waar ik goed in ben en wat natuurlijk waarde moet hebben voor mijn organisatie. Ik zorg voor verbindingen tussen media, politiek en bedrijfsleven en loop weer over van de ideeen voor 2012. Ik ben geen intrepreneur, maar ik voel mij een intrapreneur, een ondernemende medewerker.

Vandaag een ondernemer gesproken die ook op basis van deze gedachte wil werken. Ga hem later dit jaar eens opzoeken, want ik denk dat je hiermee met minders managers, maar met meer bevlogen medewerkers meer kan bereiken. Wat vind jij?

Met dank aan I-shot is mijn presentatie van ca 10 minuten nog een keer na te zien.

#ishot2 – Herman Poos from Inspiration Shot on Vimeo.

Innoveren met brood geeft energie

Geplaatst op door

De MKB Krachtcentrale is een van de kroonjuwelen die Syntens Innovatiecentrum bezit. Het evenement biedt veel inspiratie maar geeft ook nieuwe inzichten hoe innovatie kan worden gemobiliseerd. Inspirerende sprekers als Jan Bommerez en Paul de Blot hebben afgelopen jaren duidelijk gemaakt hoe belangrijk de cultuur van een organisatie is. Want ondernemingen die werken vanuit betrokkenheid en vertrouwen boeken significant meer omzet (+19%) en winst (+10%).

Op donderdag 3 november wordt in de MKB Krachtcentrale ook weer het slimste bedrijf van Nederland bekend gemaakt. Zelf heb ik machinefabriek WP-Haton uit Panningen voorgedragen als een van de kandidaten. Voor mij is directeur Henk Jan Snellink in elk geval al een held. Uiteindelijk beslist een onafhankelijke jury, bestaand uit oa MKB-voorzitter Hans Biesheuvel.

Enkele jaren geleden ging het roer onder zijn leiding om in deze onderneming die broodmachinelijnen maakt. De uitzichten waren toen allesbehalve florissant. Het bedrijf schrijft inmiddels (inkt)zwarte cijfers: 25 miljoen omzet en ruim 30 procent meer winst dan andere bedrijven in dezelfde sector. De machines van WP-Haton produceren jaarlijks wereldwijd tientallen miljoenen broden. En nog voordat een machine wordt afgeleverd, is minimaal driekwart van de aanschafprijs al betaald. Een noviteit in een tijd waarin wanbetalers steeds vaker regel dan uitzondering lijken te zijn.

WP-Haton ruikt niet alleen naar vers brood, maar de innovatie spat er af in de fabriek. De heilige schotten tussen afdelingen zijn letterlijk gesloopt. Transparantie en betrokkenheid van alle medewerkers zijn de nieuwe toverwoorden. De Easytoast, die 8000 broden per uur maakt, is daar het bewijs van. Van de catering en montage tot productie is meegewerkt aan de ontwikkeling van deze nieuwe broodlijn.

Blauwe doos
In een levensgrote blauwe doos in het hart van de fabriekshal kunnen de medewerkers hun bijdragen leveren aan verbeteringen en vernieuwingen in de organisatie. De blue box is al het nieuwe handelsmerk van WP-Haton. Maar Henk Jan Snellink gaat verder. Hij wil dat zijn klanten (leveranciers) zich in de toekomst mede-eigenaar voelen van zijn firma.

En dat betekent dat ze altijd welkom zijn en dat binnenkort een rode loper wordt uitgerold om aan te geven hoe belangrijk hij zijn klanten vindt. Hij wil ze ook uitdagen mee te werken aan vernieuwingen, want permanent innoveren legt WP-Haton geen windeieren. De miljoeneninvestering in de Easytoast is voor een koper al binnen vijf a zes jaar terugverdiend door minder gebruik van meel en veel lagere energiekosten.

Maar niet alleen de klanten maar ook het personeel staat voortdurend op een voetstuk bij Snellink. Zijn doel is zijn mensen niet tot de pensioengerechtigde leeftijd, maar ook daarna aan zijn bedrijf te binden. Gepensioneerden worden uitgedaagd als adviseur verbonden te blijven aan WP-Haton. Elk jaar legt hij als directeur ook verantwoording af aan deze groep, die inmiddels groter is dan het personeelsbestand (ruim 120 fte).

Het succes (en de winstgevendheid) van WP-Haton verklaart Snellink als volgt: ,,We benutten maximaal de capaciteit van onze mensen. Als je ze alleen een taak laat uitvoeren, dan laat je 10 tot 15 procent onbenut. Mensen moeten zich bij ons veilig voelen, in de zin dat ze mogen meepraten en zich kunnen geven. Het accent in onze organisatie ligt niet op controle, maar op sociale controle wat we met elkaar hebben afgesproken. Mensen voelen zich dan meer verwant met ons bedrijf.’’

Co-creatie
En de groei is er nog niet uit. De ultieme ambitie van WP-Haton is op basis van co creatie met klanten en toeleveranciers complete bakkerijen te bouwen waarbij WP-Haton wordt afgerekend op de producten die uit de fabriek komen.

Bijgaand een kort gesprek met Henk Jan Snellink voor de blauwe innovatiedoos.

Innoveren tussen en met bomen

Geplaatst op door

Steeds vaker word ik door studenten en ondernemers gevraagd wat te vertellen als innovatiepromotor van Syntens Innovatiecentrum. Afgelopen vrijdag was een bijzondere ervaring, want ik mocht het boek van de 150 jarige Koninklijke Vereniging voor Boskoopse Culturen (KVBC) in ontvangst nemen en aansluitend een korte lezing houden voor de ruim 200 gasten.

Enkele ondernemers wilden graag direct een afspraak maken, maar het mooiste compliment kwam van een 80 jarige kweker die vertelde dat ik hem wakker had geschud. Op mijn vraag of ik wellicht te hard had gesproken, antwoordde hij dat hij de zaken anders had aangepakt als hij mij eerder had ontmoet….

Bij wijze van uitzondering had ik mijn tekst vooruit al uitgewerkt. Bijgaand mijn korte lezing (met een kwinkslag naar mijn familie die toevalligerwijs uit Boskoop komt…):

Wie kent mijn oom Wim van Leeuwen, alias Willem de Zeerover? (zeker tien mensen staken spontaan hun hand in de lucht. Nooit verwacht overigens…)
Hij is namelijk de tweelingbroer van mijn moeder. Zij komen beiden uit een typisch boomkwekersfamilie in Boskoop.

Variant 1: Ik moet dus om mijn woorden letten en pak mijn geschreven tekst van 10 minuten en 22 seconden er voor de zekerheid bij

Variant 2: Ik kan vrijuit praten en kan mijn ongekuiste versie voorlezen van 10 minuten en 22 seconden.

Proficiat met uw 150 jarig bestaan.
Om te beginnen: ik heb niets met bomen, behalve dat mijn opa een eigen kwekerij had in Boskoop en dat er na zijn dood geen schulden maar ook geen erfenis overbleef voor de kinderen en kleinkinderen. Daarnaast ben ik voorzitter van het door mij zelf opgerichte Genootschap Vrienden van Hans Blokzijl. Met als privilege dat ik kind aan huis mag zijn in het Groene Paviljoen op Bomencentrum Nederland.

Innovatie als DNA
Ik heb dus geen kennis van bomen, maar in mijn DNA zit wel innovatie en ik begrijp dat ik daarom als buitenstaander de eer heb hier te mogen staan.

Ik werk als innovatiepromotor bij Syntens Innovatiecentrum. Wij helpen jaarlijks ruim 10.000 bedrijven aan inspiratie en nieuwe verbindingen die leiden tot nieuwe business. Ook in uw sector zijn we actief. We kunnen u helpen aan bijzondere kennis bij andere ondernemers uit andere sectoren, (want dan vernieuw je echt….), maar ook aan contacten met universiteiten en hoge scholen. Daarnaast kunnen we u helpen bij organisatorische innovatie, want zonder goede ondernemerscultuur rendeert geen enkele nieuwe techniek.

En dat doen we allemaal zonder rekening te sturen, want de overheid wil met Syntens ondernemers aanzetten tot permanente vernieuwingen die leiden tot nieuwe omzet en werkgelegenheid. Zonder innovatie heb je geen florerende economie meer.

Als innovatiepromotor organiseer ik onder andere de jaarlijkse MKB Innovatie Top 100, de belangrijkste en grootste prijs voor innoverende MKB-ondernemers. En mijn harte wens zou zijn dat een van de leden van de KVBC volgend jaar in die top 100 staat.

Omdat ik af en toe tussen de bomen verkeer, ben ik ook zo eigenwijs wat waarnemingen met u te willen delen over wat ik zie en hoor. Ik heb gehoord hoe trots u allemaal bent op Boskoop en uw sortiment. Ja ik zeg sortiment want dat is een woord dat alleen boom- en bomenkwekers echt kennen. En ik weet niet of dat een goed teken is. Het duidt op een gesloten wereld; vaak een wereld die vooral bezig is met producten zo mooi mogelijk te maken.

Maar de wereld van nu is een wereld die zich niet meer richt op aanbodgericht werken, maar op vraagsturing vanuit de markt. De wil van de consument wordt daarbij leidend.

Ik geef u een voorbeeld: hoeveel levert een kilo uien op? 50 euro cent. En wat kost een bakje gesneden uien van 200 gram? Ruim een euro. En wat wordt het meest gepakt uit de schappen van Appie Hein? Gesneden ui, want gemak dient de mens, maar daar moet je als leverancier wel heel goed rekening mee houden.

Mijn moeder van 80 jaar is nog altijd blij als zij een conifeer of een stekkie krijgt, maar mijn kinderen kijken al weer heel anders tegen bomen aan. Ze willen direct een boom op maat en die het liefst met schone handen planten en waar ze geen enkel zorg aan hoeven te besteden. En het liefst kopen ze dan ook nog een bijzondere boom, die de buurman niet heeft. Het gemak dient de mens toch?

Ik sprak onlangs een trendwatcher. Die vertelde dat in de nabije toekomst mensen vooral geïnteresseerd zijn in visueel aantrekkelijke bomen maar die ook nog lekker ruiken,dat je ze kan voelen en als het enigszins mogelijk is ook nog kan eten. U moet maar eens naar de site van Koppert Cress kijken en u ziet direct wat ik bedoel. Of kijken naar het filmpje over de pindakaasboom op de fansite www.hansblokzijl.nl

Als de consument voor zo’n product een mooie prijs wilt betalen en uw marge is geen 5 procent meer, maar 50 procent. Wat verkoopt u dan liever?

Toch ken ik kwekers in deze zaal die een mooie tuinderij hebben van 4 ha met een gezond eigen vermogen maar die vooral commodity bomen verkopen met geringe marges. En die zien jaarlijks hun vermogen slinken. Ze dromen nog van de tijd dat bomenzoekers met een brommertje langskwamen om hun bomen op te kopen. Ook mijn opa Van Leeuwen heeft daar nog van kunnen profiteren.

Andere tijden
Maar er zijn er andere tijden aangebroken. Er zijn ook boomkwekers, zo weet ik, die de tuin van hun buurman er bij kopen, zich dieper in de schulden steken en het over een andere boeg gooien. Dat zijn, zo schat ik in, ondernemers die luisteren naar hun klanten en de boer opgaan naar beurzen en veilingen om hun producten te verkopen. En ondernemers die investeren in nieuwe technieken, marketing en specialistisch personeel.

Als u ook een andere horizon wilt zien, dan daag ik u vooral uit eens contact op te nemen met Syntens. Het gebeurt niet vandaag op morgen, maar ik ken al een narcissenveredelaar die met een bepaald ras meer verdient met de verkoop van zijn narcis aan een farmaceut dan via de veiling. In zijn bol zit namelijk een stofje dat een bijdrage levert aan het remmen van de ziekte Alzheimer. Dus wie weet kan u ook medicijnleverancier worden. In Leiden zit een professor die daar graag onderzoek naar doet.

En vorige week was ik bij de opening van het Instituut voor ecologie in Wageningen van prof Louise Vet waar ik kennismaakte met Plant-E. Dit bedrijf wekt energie op uit planten die op een dak groeien. Toen ik vroeg of er ook energie kan worden opgewekt uit bomen, was het antwoord: Ja, mits het vochtrijke bomen zijn. Dus wie weet wordt u in de volgende eeuw de concurrent van Eneco.

Kennis is goud
Ik sluit bijna af: wie van u zit in de keuringscommissie? Wilt u gaan staan? Wilt u uw ogen dicht doen en zich voorstellen dat ik u meeneem met een vliegtuig naar Madeira. Niet schrikken, maar ons vliegtuig stort neer en wij overlijden allemaal. Hoe kan een kweker dit jaar dan zijn gouden, zilveren en bronzen waardering krijgen voor zijn nieuwe gewassen? Ik heb begrepen dat alle kennis in uw hoofden zit en nergens is opgeslagen.

Mijn advies is: uw kennis is goud waard en verzilver deze kennis. Veel Nederlandse bedrijven verdienen tegenwoordig meer met de export van kennis dan met het produceren van producten.

Ik wens u eeuwig veel geluk, plezier en inspiratie tussen de bomen. Ik kan er geen dag zonder!

Bedankt voor uw aandacht!

Quiz als toegift
Als er nog 22 seconden over zijn, dan doe ik nog graag een korte verkiezing over de meest innovatieve ondernemer. Mag dat?
Ik moet op stel en sprong mijn huis leeg halen omdat ik mijn huis binnen 24 uur heb verkocht en ik wil graag al mijn kennis aan u doorgeven. Want delen is nog altijd vermenigvuldigen. En weggeven, geeft altijd een goed gevoel.

Ik wil u vragen allemaal te gaan staan:
1. Wie heeft om de drie jaar minimaal een nieuw product?
Wilt u gaan zitten als u dat daar niet in slaagt

2. Wie werkt regelmatig samen met een hoge school of universiteit om wat te laten onderzoeken?
Wilt u gaan zitten als u dat niet of nauwelijks doet

3. Wie bekijkt jaarlijks, eigenlijk permanent, hoe hij het talent van zijn mensen beter kan benutten?
Wilt u gaan zitten als u dat eigenlijk nooit doet

4. Wie denkt dat hij de komende jaren met minimaal 10 procent groeit qua winst en omzet?
Wilt u gaan zitten als u denkt dat niet te realiseren

5. Wie reserveert ca 5 procent van de omzet voor onderzoek, scholing en of experimenten?
Wilt u gaan zitten als u denkt dat niet te realiseren

Voor de leden die nu staan heb ik een aantal innovatieboeken die ik graag beschikbaar stel om u nog meer en beter te laten vernieuwen. Ik weet zeker dat voor u de bomen dan letterlijk tot in de hemel gaan groeien. Maar besef ook dat de kennis van nu, de geschiedenis van morgen is.

(NB: Na de derde vraag bleven er nog maar twee personen over die de boeken hebben verdeeld onder de gasten)

De foto’s tijdens de feestdag zijn gemaakt door Rieni Stolwijk